دارم به اين فك ميكنم كه تصميمات آدم چقدر ميتونه رو زندگي آدم تاثير بذاره مثلا من ٧ سال پيش تصميم گرفتم كه بقيه راهو با تو برم و اين بهترين تصميم و انتخاب زندگيم بود چقدر خوشبختم تو رو دارم ، چقدر خوشحالم كه منو ميفهمي و دركم ميكني و براي خوشحالي من حاضري همه كار كني 

بي شك تو بهترين همسري و از همه مهم تر بهترين پدري هستي كه من ديدم 

راستشو بخوايي سال ٩٢ كه اين وبلاگ رو باز كرده بودم به اين فكر نميكردم كه سال ١٤٠١متن و عنوان اين وبلاگ رو پر كنم از دلگرمي هايه تو 

چقدر خوبه كه همديگرو داريم 

به قول خودت خدا سايه ات رو از سرمون كم نكنه حضرت يار و بابايه سنان آقا