همیشه بیم داشتن ،  همیشه امیدوار بودن ،  همیشه یاد از خاطرات گذشته کردن ،  

همیشه نالیدن ،  همیشه هوسی تازه کردن و هرگز راضی نبودن  ، در طلب لذات 

دروغین آه کشیدن و هرگز سراغ حقیقتی که در دل هر کسی نهفته است نرفتن

خود را گاه بیشتر گاه کمتر از ارزش واقعی ارزش دادن ،  تنها در ساعات رنج 

و غم خویشتن را شناختن و ماهیت زندگانی بر باد رفته و بیجا تلف شده 

را فقط در لب گور یافتن .

این است مفهوم وجود انسان یا لااقل اینست مفهوم وجود من

با این همه من یک افتخار حقیقی در زندگی دارم این افتخار را 

دارم که هیچوقت سر تسلیم جز بر آستانه عشق فرود نیاوردم.